Followers

Friday, June 7, 2013

Rela Dalam Tangisan....

Assalamualaikum....

Buat tajuk entry  pun dah nk nangis lagi. Nak nangis dulu sebelum sambung story boleh x? Dari semalam nk nangis tapi pendamkan dalam hati je. Kalau la ada kilang air amata, aku rase dah kaya kilang tu penuh ngn air mata aku jer... Maklum la, umy ni seorang yang sensitif n sentimental sikit kan?? Nak buat mcm mana. Inilah lumrahnya seorang perempuan. Sekuat2 mana pun dia, bile ada sesuatu yang buat dia sedih, airmata lah penemannya dikala sepi n kerinduan.. 
Layan nangis jap
Sambung wat entry
Korang mesti nk tau kan sebab apa aku nangis ni... Mungkin pada orang lain x kesah kot. Tapi pada aku, kalau aku x rela, memang beginilah jadinya... 

Sebenarnya, mggu lepas aku balik kampung. Tambahan plak budak2 sekolah kan cuti sekolah penggal kedua. So makanya aku pun pelawalah adik aku yang bongsu untuk ikut aku balik Putrajaya. Selepas dapat permission dari Abah, So hari yg dijanjikan adik aku yg bongsu ni pun ikut lah aku... 

Masuk hari isnin, aku ingt nak anta Husna n Hasya umah pengasuh macam biasa la. Tapi memandangkan Husna berkeras x nk g, terpaksalah aku anta Hasya je. Masuk Hari kedua n seterusnya sampailah semalam (khamis) bila aku offer Husna untuk g umah Ibu (pengasuh) jawapan dia hanyalah "Nak Acu". Ok la. Aku pun percayakan la untuk adik aku jaga. 

Semalam punya cerita sedih ini bermula. Bila aku balik kerja, Husna dah siap2 nk ikut Acu balik kampung. Aku masih berat hati nk lepaskan dia.. Pujuk punya pujuk, memang x makan pujuk dah. Berkepit 24 jam ngn acu je. Mandi, Tdo, Makan, Susu semua nk Acu yg buat. So terpaksa la packingkan baju n segala keperluan dia. Sampai kat lobi aku try tarik dia untuk x masuk dalam kete kakak aku. Tapi hasilnya dia menangis meronta2 memang nk ikut Acu. So apa lagi. Tak pe la.. Umy relakan walaupun berat hati nk lepaskan Husna. Huhuhuhuhu.... 

Layan nangis lagi

Asyik nangis je, bile la nk habis crita ni yanti oooiii....

Ok2.. Nak serius ni... Nak cerita bagi habis then baru sambung nangis lagi yer. Memang susah nak berjauhan ngn anak2. Aku ni lain sikit. Memang cakap je nk tinggal anak kat kampung la apa la, tapi x buat pun.. Kesian kat family kite. Tapi nak buat mcm mana kan? Anak sendiri yang buat keputusan. Memang terasa kehilangan sangat.. Sunyi je malam tadi tanpa Husna. Hasya plak main sorang2. Teady bear yang dia x pernah main sebelum ni pun jd kawan main dia... Orang lain aku tengok selamba je tinggal anak kat kampung berbulan2. Aku ni baru ditinggal anak 5 jam dah rase mcm sehari x jumpe dia. 

Husna jangan nakal2 ye sayang... Sian kat Acu jaga Kakak. Umy relakan kakak berjauhan dengan umy. Tapi hanya sementara je k. Umy rindu kat kakak.... Nanti hari ahad umy amik kakak yer... Kite makan Mcd ye..  

No comments:

Post a Comment